Σάββατο 4 Αυγούστου 2012

Camping, Not Even Once

«Τι καλύτερο απο το να κοιμάσαι και να ξυπνάς με τη μυρωδιά και τον ήχο της θάλασσας...»

Μήπως να κοιμάσαι και να ξυπνάς σε ΚΡΕΒΑΤΙ;

Αποφασίσαμε να πάμε στην Σέριφο και είπαμε μετά από πολλά χρόνια να πάμε για camping. Μοιραίο λάθος που παραλίγο να τινάξει τις διακοπές μας στον αέρα! Πραγματικά τι διάολο σκεφτόμουν όταν πήρα αυτήν την απόφαση;

Μερικές σκόρπιες σκέψεις, προτάσεις και διαπιστώσεις για όσους το σκέφτονται ακόμα:

1) Όταν παίρνεις τηλέφωνο στο camping και σου λένε πως δεν έχουν διώξει ποτέ κόσμο και τους βολεύουν όλους, τελικά δεν είναι και τόσο καλό όσο ακούγεται. Εσύ νομίζεις ότι έχουν άπειρο χώρο και τελικά αυτό που συμβαίνει είναι ένας πανικός από σκηνές η μία σε γελοία απόσταση από την άλλη.

2) Στο camping ΔΕΝ κάνεις διακοπές. Δεν ξεκουράζεσαι λεπτό, ζεσταίνεσαι συνέχεια, δεν ηρεμείς ποτέ και συνέχεια κάτι συμβαίνει που δημιουργεί νεύρα και εντάσεις. Τα αποτελέσματα είναι τραγικά: παρέες τσακώνονται, ζευγάρια χωρίζουν, οικογένειες διαλύονται! Σύμφωνα μάλιστα με τελευταία έρευνα του ινστιτούτου οικογενειακής και ψυχικής υγείας, το camping κατατάσσεται  σε έναν από τους βασικούς λόγους εμφάνισης ψυχικών διαταραχών την καλοκαιρινή περίοδο. Τροφή για σκέψη.

3) Ο ύπνος εντός σκηνής είναι μια αθλιότητα. Εκτός από την αφόρητη ζέστη, έχεις να αντιμετωπίσεις κάθε λογής ερπετά και έντομα που παραμονεύουν για να εξαπολύσουν το δηλητήριο τους. Δείτε σοκαριστικό βίντεο σκουλικαντέρας που αντί να απομακρύνεται κάνει επίθεση κατά μέτωπο!


4) Όταν ζητάς από το mini market του camping μεγάλα χαρτάκια και σου λέει «τι είναι αυτό;», έχεις πάει σε λάθος camping. Μάζεψε τα όσο πιο γρήγορα μπορείς.

5) Πρέπει να απαγορευτούν τα παιδάκια στα camping. Αυτά τα μικρά ανθρωπάκια εμφανίζονται από το πουθενά, βγαίνουν ξαφνικά από σκηνές, τρέχουν από δω και από κει και φωνάζουν συνέχεια τις πιο ακατάλληλες ώρες. Μετά βγαίνουν και οι γονείς τους και τα κυνηγάνε και κάπου εκεί αρχίζει η παράνοια.

6) Εξίσου ενοχλητικές με τα παιδάκια είναι οι εναλλακτικές/έντεχνες φοιτητοπαρέες με τις κιθάρες και την ρομαντική/χίπικη διάθεση. Ξουτ!

7) Εσύ που δεν ησύχασες στιγμή βραδιάτικο, μη σε πετύχω Αθήνα.

Ευτυχώς καταλάβαμε νωρίς το λάθος μας και μετά τη πρώτη νύχτα τα μαζέψαμε και φύγαμε. Δεν λησμονούμε όμως ούτε στιγμή τους χιλιάδες συνανθρώπους μας που υποφέρουν εν μέσω καύσωνα μέσα σε μία σκηνή.  Η σκέψη μας είναι μαζί τους... Μέχρι την αντάμωση. 

5 σχόλια:

Tertuliano Máximo Afonso είπε...

Για αυτό σου λέμε, γύρνα πίσω στις ανέσεις! (Στο λέω, για το καλό ...μας!) Welcome back!

Michalis_Vin είπε...

Camping σε αυτήν την ηλικία; Όντως! Τι διάολο σκεφτόσουν;

xray είπε...

Αυτή δεν είναι σκουληκαντέρα. Είναι δάχτυλο από το χέρι των Ανταμς

mitsaras είπε...

μαλλον μεγαλωσαμε για τετοια πραματα...
ps:τα μεγαλα χαρτακια τα εχεις προμηθευτει απο πριν,γιατι και να εχουν,θα εχουν τα αθλια μπλε η κοκκινα..αισχος!δηλαδη δε τους εχει μιλησει κανενας για τα ασημι?

Τρυποκάρυδος είπε...

Ημουν κι εγώ εκεί! Ο τύπος από το μίνι μάρκετ είναι όντως βαρεμένος. Παρ'όλα αυτά αν έβγαινες λίγο στη γύρα όχι μόνο χαρτάκια θα βρισκές αλλά και στριμμένο τσιγάρο έτοιμο. Μεγάλα χαρτάκια είχε στο περίπτερο στο λιμάνι αλλά όπως λέει κι ο mitsaras δυστυχώς τα άθλια τα μπλέ. Κοπτοραπτική κάναμε για να στρίψουμε...Αίσχος!

Παιδάκια δεν είδα πολλά, τώρα που τα λες δεν μου θυμίζουν κάτι. Είδα κάτι παιδιά όμως...

Υ.Γ. Υπάρχουν ακόμα τα ρίζλα τα κόκκινα;;; Εχω να τα αντικρύσω χρόνια...